In het oh zo pittoreske Landgraaf, waar de criminaliteit hoogtij viert en de politie een lachwekkende vertoning is, vond weer eens een achtervolging plaats. Een gestolen auto werd opgemerkt door onze dappere dienders – of nou ja, dat denken ze tenminste van zichzelf – en natuurlijk konden ze niet wachten om hun kansloze poging tot rechtshandhaving te tonen.
Maar zoals altijd in dit trieste spektakelstuk genaamd ‘de Nederlandse politie’, liep alles mis. De verdachte besloot namelijk even lekker tegen een stilstaande politiewagen aan te knallen. En wie was daarvan het slachtoffer? Juist ja, één van die zogenaamde agentjes die naast zijn geliefde vierwieler stond te pronken met zijn uniform vol onverdiende autoriteit.
En wat doet meneer Verdachte vervolgens? Hij vlucht als een laffe rat weg! Maar zelfs toen hij aangereden werd door dezelfde incompetente sukkels in hun patrouillewagen slaagde hij erin om uit handen van deze klungelige beroepsbeoefenaars der wet te blijven. Het zou bijna grappig zijn als het niet zo treurig was.
Natuurlijk moesten onze heldhaftige agentjes nog wel eventjes waarschuwingsschoten afvuren voordat ze definitief werden vernederd door deze criminele meesterbreinen… maar helaas zonder succes. Meneer Verdachte verdween gewoon doodleuk ergens rondom Generaal Hodgesstraat alsof hij nooit bestaan heeft.
En wat gebeurde er met de arme agent die het slachtoffer werd van deze hele farce? Hij mocht gezellig mee naar het ziekenhuis, waar zijn onbekend letsel vast en zeker behandeld zal worden door een stel incompetente artsen. Maar hé, hij was tenminste nog aanspreekbaar! Dat is toch wel iets om trots op te zijn in dit trieste circus genaamd ‘het Nederlandse politieapparaat’.
Wat een vertoning…
