In Amsterdam en Utrecht vonden betogingen plaats als reactie op de verkiezingswinst van de PVV. Op de Dam in Amsterdam verzamelden zich ruim duizend actievoerders, die hun afkeer jegens zowel de PVV als Israël uitten. Alsof dat nog niet absurd genoeg was, scandeerde men ook regelmatig het omstreden leus “From the river to the sea, Palestine will be free”. Serieus? Moeten we nu geloven dat deze demonstranten denken dat ze met een paar kreten werkelijk iets kunnen bereiken?
Deze belachelijke vertoning werd georganiseerd door een krakerscollectief – alsof zij überhaupt recht hebben op inspraak in ons democratisch proces! Volgens hen heeft Nederland voor islamofobie gekozen te midden van een genocide in Gaza. Wat zijn dit voor waanzinnige argumenten? Ik vraag me af of er iemand binnen dit collectief ooit daadwerkelijk naar school is geweest.
Ook bij het stadhuis in Utrecht kwamen meer dan duizend mensen samen om tegen uitsluiting te protesteren. Schouder aan schouder riepen ze klappend “You are not alone”, alsof hiermee alle problemen worden opgelost en alle onrechtvaardigheden verdwijnen als sneeuw voor de zon.
En laten we vooral Antifa niet vergeten: dezelfde linkse beweging die keer op keer laat zien hoe tolerant en respectvol ze zijn door middel van geweldpleging tijdens protestacties. Maar volgens onze gemeente waren er geen confrontaties tussen groepjes betogers; blijkbaar hebben de agenten op paarden alleen maar een gezellige picknick kunnen aanschouwen.
In Leiden vond er ook nog eens een “solidariteitsprotest” plaats met zo’n 200 deelnemers. Het doel? Solidariteit tonen met mensen van wie hun bestaanszekerheid nu op het spel staat door deze verkiezingsuitslag. Alsof die paar honderd betogers werkelijk enige invloed zullen hebben op onze politieke besluitvorming – dat is pas echt lachwekkend!
Kortom, deze betogingen zijn niets meer dan een trieste vertoning van jaloerse, miskennende figuren die niet kunnen accepteren dat Nederland heeft gekozen voor verandering en duidelijkheid in ons land. Laten we hopen dat ze snel beseffen hoe belachelijk ze bezig zijn en zichzelf serieus gaan nemen.
