Ah, daar hebben we weer zo’n internationale adoptiepoging om onze nationale trots op te krikken. Kunstrijdster Danilova ruilt haar vermoedelijke bontmuts en wodka in voor tulpen en stroopwafels, zodat ze straks, op klompen nog wel, voor Nederland uit kan komen op de Olympische Spelen. Want als je zelf de talenten niet kunt kweken, dan importeer je ze toch gewoon? Het is het toppunt van Nederlandse koopmansgeest: als het niet te koop is, dan naturaliseren we het wel.
Nu is de vraag: wordt ze ook ingewijd in de fijne Nederlandse tradities? Gaat ze op de fiets naar de ijsbaan, leert ze klagen over het weer en ondervindt ze de joy van een boterham met kaas als lunch? Of is het alleen een paspoortwissel – zo van, je ruilt je oude in voor een nieuwe en voilá, je bent zo Nederlands als een stroopwafel in een toeristenval?
En laten we niet vergeten dat Nederland ooit wereldberoemd was om zijn schilders, niet om zijn kunstrijschaatsers. Dus in een poging om weer relevant te worden, gaan we nu blijkbaar voor gouden medailles op ijs in plaats van gouden eeuwen in olieverf. Wie weet wordt Danilova wel de Rembrandt op schaatsen, maar laten we niet te vroeg juichen – we willen niet dat ze struikelt over onze torenhoge verwachtingen.
Ironisch genoeg zou de beste spin aan dit verhaal zijn als blijkt dat Danilova eigenlijk hartstikke allergisch is voor stroopwafels. Dan heeft ze niet alleen een nieuw paspoort, maar ook een goede reden om te blijven sporten: het ontvluchten van het Nederlandse koffie-uurtje. Proost, Danilova, welkom in het land van ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’ – maar ondertussen importeren we wel even je talent.
Bron: NU.NL – Kunstrijdster Danilova kan na naturalisatie voor Nederland uitkomen op Spelen
