Lilian de Geus, onze nationale troetelheldin op een plankje met een doek eraan, heeft de handdoek in de ring gegooid. Jazeker, de drievoudig wereldkampioen windsurfen hangt haar wetsuit aan de wilgen omdat ze de Spelen miste. Oh, wat een tragedie! Stel je voor, geen kans om in Tokyo een gouden medaille om je nek te laten hangen terwijl de halve wereld denkt: “Windsurfen? Was dat niet iets uit de jaren ’80?”
Kom op, Lilian, een beetje ruggengraat graag. De meesten van ons missen elke vier jaar de Spelen, niet omdat we falen, maar omdat de dichtstbijzijnde Olympische spelen we hebben gehaald, is Mario & Sonic op de Olympische Spelen op de Nintendo Switch. En je hoort ons niet klagen.
Maar nee, mevrouw de Geus vindt dat ze genoeg wind heeft gevangen en ons land moet het nu doen zonder haar. Want laten we wel wezen, zonder Lilian op een surfplank is Nederland gewoonweg onherkenbaar. Wie gaan we nu aanmoedigen? De lokale molenaar?
De enige troost die we kunnen vinden in dit debacle is het wetenschappelijke feit dat onze nationale trots niet afhangt van de hoeveelheid medailles die we winnen bij het windsurfen. Sterker nog, uit een recent onderzoek blijkt dat 78% van de Nederlanders dacht dat windsurfen vooral iets was wat je oom doet tijdens zijn midlifecrisis in een wanhopige poging om weer cool te lijken.
Dus Lilian, geniet van je pensioen. Misschien kun je een carrière overwegen in iets wat nog relevanter is, zoals VHS-band reparateur of faxmachine verkoper. Wij vinden ondertussen wel een nieuwe pseudo-sport om ons druk over te maken. Misschien iets met e-sports? Dat is tenminste iets waar onze tieners wereldkampioen in kunnen worden zonder dat ze een oceaan zien.
Bron: NU.NL – Drievoudig wereldkampioen windsurfen Lilian de Geus stopt na mislopen Spelen
