In de wondere wereld van Yesilgöz, waar de waarheid net zo rekbaar is als de normen en waarden van een doorsnee politicus in een bordeel, is bullshitten verheven tot olympische sport. Sterker nog, als er medailles uitgereikt zouden worden voor het soepel omzeilen van de waarheid, had Yesilgöz de Michael Phelps van de politieke arena kunnen zijn – goud op elke afstand. Maar goed, liegen in de politiek is zoals vloeken in de kerk; iedereen doet het, maar niemand wil erop betrapt worden. Daar staat ze dan, onze Yesilgöz, betrapt met haar handen niet in de koektrommel, maar tot aan haar ellebogen in de pot met politieke smeermiddelen.
En laten we nu niet opeens allemaal heiliger dan de paus gaan doen. Alsof liegen het exclusieve recht is van Yesilgöz en haar politieke kliek. Het hele politieke landschap lijkt soms wel een aflevering van ‘Ik Vertrek’, maar dan zonder de humor en met een script geschreven door iemand met een voorliefde voor kafkaëske plotwendingen. Echter, het verontrustende is niet dat ze liegt, maar dat we er zo verdomd onverschillig onder blijven. Het is alsof we collectief hebben besloten dat integriteit optioneel is, zolang onze eigen achtertuin maar netjes gemaaid blijft.
Hoe verteerbaar we haar leugens ook vinden, laten we één absurd feit niet vergeten: onderzoek wijst uit dat mensen eerder liegen op hun sociale media profielen dan tijdens een sollicitatiegesprek. Dat zegt iets over onze tijdgeest. Yesilgöz past gewoon perfect in ons Instagram-tijdperk, waar elke foto gefilterd is en elke caption een halve waarheid. In die zin is ze misschien wel de meest eerlijke onder ons: een lopend bewijs dat we allemaal, diep vanbinnen, liever een comfortabele leugen omarmen dan een ongemakkelijke waarheid.
Bron: GOOGLE NEWS – In de politieke omgeving van Yesilgöz is bullshitten de norm, dáárom loog ze
