Ah, Gordon, onze nationale mascotte van mislukte liefdes en onvervulde wensen, heeft dus eindelijk de witte vlag gehesen in de strijd tegen de eenzaamheid. ‘Hunkering is weg,’ beweert hij, alsof iemand het ooit voor mogelijk hield dat de hunkering naar liefde iets anders was dan een verveelde kat die speelt met het dode muizenlichaampje van zijn verlangen.
Laat ons even lachen. Gordon, die goeroe van gestrande relaties, die vastbesloten is om als een heroïsche vrijgezel door het leven te gaan. Is dit een nieuw dieptepunt of juist het toppunt van zelfkennis? Ik stem voor beide. Het is alsof hij de lotto won door erachter te komen dat zijn ticket waardeloos is.
Wat een voorbeeld van zelfinzicht! We moeten deze man zijn eigen realityshow geven, ‘Gordon zoekt … niets’. Kijkcijfers zullen door het dak gaan, want wie wil er nu niet zien hoe iemand vreedzaam alleen zit te zijn, terwijl de rest van de wereld probeert om z’n Tinder-profiel te optimaliseren in de hoop op een hapje liefde?
Gek genoeg levert Gordon hiermee misschien wel het meest accurate commentaar op onze hedendaagse liefdescultuur. In een wereld waarin we meer verbonden zijn dan ooit, voelen we ons paradoxalerwijs steeds eenzamer. Onze Gordon heeft zichzelf dan wel uitgeroepen tot het gezicht van de vrijgezellenmarkt, maar in werkelijkheid is hij gewoon elke Tinder-zombie die na de zoveelste mislukte date besluit dat katten en wijn ook prima gezelschap zijn.
Dus daar heb je het, mensen. Gordon, die per ongeluk de mascotte wordt van de moderne liefde: eenrichtingsverkeer naar zelfontdekking, met een zijstraat die leidt naar het accepteren van eenzaamheid. Welkom in de glorieuze toekomst. Proost.
Bron: NU.NL – Gordon heeft er vrede mee als hij altijd vrijgezel zal blijven: ‘Hunkering is weg’
