Kijk eens aan, Morales Williams, een tienersensatie die sneller rent dan mijn wifi op een goede dag, maar zijn wereldrecord op de 400 meter indoor wordt niet erkend. Een schrijnend geval van “net niet,” zoals mijn Tinder-dates. Het lijkt erop dat de internationale atletiekfederatie hem even hard negeert als mijn ex mijn appjes. Maar echt, waarom zou je als tiener je benen uit je lijf lopen, je longen uit je lijf hijgen, om vervolgens door de grote atletiek-bazen als een gebruikt mondkapje aan de kant te worden geschoven?
De mannen in pak besloten Morales’ wereldrecord sneller te diskwalificeren dan dat je “waar is het feestje?” kunt zeggen op een zondagochtend bij de bakker. En waarom? Omdat bureaucratische besluitvorming vaak klinkt als een dronken karaoke-avond: niemand weet echt wat er gebeurt, maar het is duidelijk dat het niet mooi gaat eindigen.
Nu is er een hilarisch feitje voor je: de standaardopvatting is dat records binnen een gestructureerd en eerlijk systeem worden geëvalueerd. Zo ook dacht Morales, arme jongen. Maar in werkelijkheid lijkt het meer op je oma die beslist welke kat de schattigste is op basis van hoe goed ze op haar oude kater Minoes lijken. Absurd, niet?
Het niet erkennen van Williams’ record is vergelijkbaar met het afwijzen van een Michelinster omdat de kok Adidas-slippers droeg in de keuken. Het slaat nergens op. De boodschap is duidelijk: ren niet te snel, want de wereld kan je niet bijbenen. Ironisch genoeg is de enige race die Morales blijkbaar niet kon winnen die tegen de onfeilbare bureaucratie. Welkom in de echte wereld, kid.
Bron: NU.NL – Wereldrecord Canadese tiener Morales Williams op 400 meter indoor niet erkend
