Ah, de Nederlandse overheid speelt weer eens Sinterklaas – maar dan zonder baard, hart, en zeker zonder gezond verstand. Vier glimmende fregatten, als nieuwe speeltjes voor de marine, terwijl half Nederland naar de voedselbank navigeert. Zo zien we maar weer; nationale veiligheid is als een luxe escortservice voor de overheid: duur, ondoorzichtig en iedereen betaalt eraan mee, behalve zij die ervan genieten.
De miljarden dansen vrolijk uit onze zakken direct de scheepswerf op. En laten we wel wezen, die fregatten zullen vast op zee verschijnen net zoals de overheid verschijnt wanneer je ze nodig hebt: te laat, te traag en met meer excuses dan oplossingen.
En dan die “Nederlandse” scheepswerf. “Made in Holland”, klinkt bijna alsoorlog poëtisch. Tot je beseft dat het vooral betekent: “Made by de hoogste bieder”. Dus terwijl Jan Modaal zijn centen telt – en verliest – zwemmen de bobo’s in hun nieuw zwembad, gevuld met de tranen van de belastingbetaler.
Oh, en even over die “veiligheid” en “nationale trots” waarmee ze dit verdedigen. Sinds wanneer is nationale trots te koop? Oh wacht, sinds politici ontdekten dat je er stemmen mee kan winnen. Of verliezen, afhankelijk van hoe cynisch je bent. En laten we eerlijk zijn, in dit land, is cynisme net zo’n exportproduct als tulpen en klompen.
Dus daar gaan we: biljoenen spenderen aan drijvende ijzermassa’s in de hoop op een paar “oohs” en “aahs” uit Washington en Brussel, terwijl de gemiddelde Nederlander zich afvraagt of hun kind nog wel naar school kan. Maar hé, zolang de marine defensiewedstrijdjes kan winnen, wie zijn wij dan om te klagen?
