Kijk eens aan, Van Gennip met haar strijd tegen zwangerschapsdiscriminatie. Nobele zet, hoor. Maar laten we wél wezen, alsof de gemiddelde werkgever zit te wachten op nog een excuus om nietsnutten betaald thuis te laten zitten. Want ja, dat is natuurlijk wat zwangere vrouwen zijn volgens de stereotypen: hormonale, wispelturige bonbons-eters die niets liever doen dan de hele dag babykleertjes online shoppen op kosten van de baas.
Zwangerschapsdiscriminatie? Kom op, zeg. Laten we het eens hebben over de echte slachtoffers hier: de werkgevers. Die arme zielen die moetentobben met iemand die misschien, heel misschien, een paar maanden uit de running is. Vreselijk. Hoe durft iemand überhaupt een kroost te overwegen in deze economie. Denk aan de bedrijven!
En wist je dat elke keer als een vrouw zwanger het werk verlaat, een klein bedrijfje ergens stiekem een beurt overslaat? Nee, echt. Het lijkt wel alsof we vergeten zijn dat de echte backbones van onze economie de CEO’s zijn die angstzweet ruiken als het woord ‘zwangerschapsverlof’ valt.
Kom op, laten we echt zijn. Strijd tegen zwangerschapsdiscriminatie? Het is eerder een strijd tegen de natuurlijke selectie van de werkvloer. Want, lieve mensen, als zwangerschapsdiscriminatie de grootste zorg is, dan hebben we het echt te goed. Misschien is het tijd om ons wat meer zorgen te maken over bedrijfsculturen die flexibiliteit en menselijkheid minder waarderen dan een spreadsheet met winstmarges. Maar hé, waarom empathie tonen als je ook gewoon een zure column kunt schrijven, toch?
Bron: GOOGLE NEWS – Van Gennip: strijd tegen zwangerschapsdiscriminatie blijft nodig
