Jan Smit, de troubadour van het levenslied, kreeg z’n levenslust terug na het gedwongen vaarwel aan FC Volendam. Was het omdat hij bij het zingen van de clubhymne besefte dat z’n vocale capaciteiten toch echt beter liggen bij het verleiden van huismoeders dan het managen van voetballers? Misschien.
Wie had gedacht dat de dag waarop Jan’s directeurszetel bij Volendam op Marktplaats verscheen, zou leiden tot een culturele renaissance in zijn muzikale carrière? Niemand. En terecht. Zijn plotselinge herontdekking van passie voor muziek is ongeveer net zo geloofwaardig als een dieetboek geschreven door Ronald McDonald.
Jan, ooit de held van de hitlijsten, vond zichzelf terug tussen de echo’s van ‘Leef nu het kan’ en ‘Vrienden voor het leven’. Ironisch genoeg zouden zijn oud-voetbalvrienden nu eerder kiezen voor een avond Netflix boven een reünie met gitaar aan het kampvuur.
Het enige wat scherper is dan deze carrièremove, is de vraag of Jan in zijn nieuwe muzikale hoogtijdagen het verschil kent tussen een balade en een bal. Waarschijnlijk is het antwoord even duidelijk als de ingrediëntenlijst van een kroket uit de muur – mysterieus en ietwat verontrustend.
Dus, terwijl Jan zijn hart nu weer volledig op muziek zet, kunnen we ons afvragen of dit een zoveelste wanhoopspoging is om relevant te blijven of gewoon een ander deuntje in de oneindige playlist van zijn carrièrespinsels. Hoe dan ook, zijn plotselinge vertrek bij FC Volendam verdient misschien wel een eigen smartlap. Titelvoorstel? ‘Verloren op de middenstip, gevonden in de studio’. Treffender kan haast niet.
Bron: NU.NL – Jan Smit vindt door ontslag als voorzitter FC Volendam weer plezier in muziek
