Ah, fantastisch. Eindelijk kan ik stoppen met mijn quinoa bio-salade te omschrijven als het hoogtepunt van milieubewust leven. Want laten we wel wezen, gerecyclede mest heeft haar glorieuze intrede gedaan in ons bestaan. Diep ademhalen, jongens en meiden, we zijn officieel de eco-koning(inn)en van de bullsh*tberg!
Adema juicht ons toe met ‘goed nieuws’ over gerecyclede mest. Hoera. We kunnen nu onze plantjes voeden met, laten we het noemen, pre-verteerde ambities. Een feest voor iedereen die dacht dat hun dieptepunt het bestellen van een soja latte met havermelk was. Nou, vasthouden aan je bamboe rietje, want het kan altijd erger.
Gerecyclede mest. Begrijp me niet verkeerd, ik ben helemaal voor recycling. Ik recycle zelf ook mijn excuses om niet naar familiefeestjes te gaan. Maar mest? Dat is het equivalent van je diepste teleurstellingen verpakken en er een strik omheen doen. “Hier, een cadeautje van moeder aarde. Je dacht dat je het ergste had gehad? Guess again.”
Het gebruik van deze wonderbare mest belooft de cyclus van het leven. Ja, de cyclus van het leven waarin we letterlijk in de schijt van onze voorgangers wroeten, hopend op een betere toekomst. Ironisch, of niet? De enige echte winnaars hier zijn de planten. Die groeien als nooit tevoren. Groen, welvarend, vol van zichzelf. Een beetje zoals influencers, maar dan wél nuttig.
En weet je wat het mooiste is? Het onderstreept perfect wie we zijn. Een samenleving die haar eigen rotzooi recyclet en het ‘innovatie’ noemt. Vol trots paraderen we rond met onze gerecyclede mest, terwijl we onszelf op de borst kloppen. “Kijk naar ons, zo duurzaam.” Ondertussen negeren we de eigenlijke puinhoop die we zijn.
Dus, laten we een toast uitbrengen op de gerecyclede mest. Op ons, de kampioenen van het maken van goud uit schijt. Proost, op de eeuwige cyclus van zelfbedrog!
Bron: GOOGLE NEWS – Adema: ‘goed nieuws’ over gerecyclede mest
