Ah, daar gaan we weer. Opvang voor derdelanders mag stoppen. Onze staatssecretaris Van der Burg kiepert zonder blikken of blozen dit bommetje in de gemeentelijke vijver. Is het humaniteit of pure besparingsdrift? Maakt niet uit, wij lachen ons een breuk om de hypocrisie die zo dik is dat je het met een mes kunt snijden. Gemeenten die voorheen als kampioenen van inclusiviteit paradeerden, krabben zich nu achter de oren: “Hoe huisvesten we onze eigen daklozen die toevallig geen spannend internationaal verhaal te verkondigen hebben?”
Een feitje om deze heisa kracht bij te zetten: er waren ooit meer smoesjes om onder de opvang uit te komen dan dat Nederland medailles won op het Eurovisie Songfestival. En laten we eerlijk zijn, die hebben we niet voor het rapen.
De ironie dat men liever hotels bouwt voor toeristen – die hun Instagram kunnen voeden met de oh-zo-culturele grachtengordel – terwijl Jan met de pet in zijn eigen stad niet eens meer een betaalbaar bed kan vinden. Het is om je rot te lachen, als het niet zo treurig was.
Welkom in het tijdperk van de selectieve solidariteit, waar je sociale score afhangt van hoe exotisch je hulpbehoevenden zijn. En oh, de gemeenten? Die spelen nu Tetris met mensenlevens, proberen blokje voor blokje een probleem weg te toveren dat met een beetje minder egoïsme en meer daadkracht zo opgelost kon zijn.
Het is een politiek spel waarbij de verliezers altijd dezelfde zijn: de mensen die oprecht onze hulp nodig hebben. Maar hé, zolang onze gewetens maar gesust zijn met goedkoop sentiment en lege beloftes, slaap lekker Nederland.
Bron: GOOGLE NEWS – Van der Burg tegen gemeenten: opvang derdelanders mag stoppen
