Dus, Nederland heeft besloten haar asielbeleid aan te scherpen, want waarom zou je mensen in nood helpen als je ze ook gewoon kunt laten stikken? En nee, dit is niet het plot van een nieuwe dystopische Netflix-serie. Dit is ons kikkerlandje, waar de Houthi-rebellen in Jemen kennelijk minder angstaanjagend worden geacht dan het idee dat we letterlijk iemand moeten helpen.
Voor de Jemenieten, die denken: “Goh, die Houthi’s zijn best wel dol op een potje liquideren, misschien is Europa veiliger?” NEE, DUS. Nederland zegt praktisch: “Liever een liquideerparty daar, dan hier een paar mensen extra opvangen.” Humanitaire hulp? Nee joh, doe maar humanitaire hype, dat klinkt tenminste alsof we iets doen, zonder daadwerkelijk onze handen vuil te maken.
En laten we wel wezen: de meesten van ons weten nog niet het verschil tussen een Houthi en een Hoemoes. Maar, maakt niet uit, zolang onze sociale media feeds maar ongestoord blijven van die vervelende werkelijkheid, toch? Want God verhoede dat we ons bezig moeten houden met echte problemen, terwijl we ook kunnen klagen dat onze latte niet Instagrammable genoeg is.
Feit is, in Jemen is de kans op overlijden door geweld 24x hoger dan op een plekje bemachtigen in een Nederlands azc. Maar hé, prioriteiten, mensen! Laten we vooral focussen op het belangrijke, zoals het debat of ananas nou wel of niet op pizza hoort. Jemenieten, succes met die Houthi’s, wij zijn even bezig met onze “echte” problemen.
