Ah, Feyenoord-fans, de enige groep mensen die hoop kunnen zien in een bodemloze put. Zoals ze weer opzichtig staan te zwaaien met hun rode en witte sjaals, schreeuwend en zingend naar een bal die nooit de juiste kant op rolt. Is het passie of gewoon collectieve zelfkastijding? Alsof ze in een eeuwige loop zitten waarbij elk jaar hun enige kans op geluk weer keihard de grond in wordt getrapt door een stelletje overbetaalde ballentrappers in het groen-wit of rood-wit.
Je moet het ze nageven: loyaliteit is hun middelvinger naar de constante teleurstelling. Als marathonlopers die blijven rennen na de finishlijn, zonder te beseffen dat het spel al lang over is. Maar oh, wat zwepen ze Feyenoord op in aanloop naar De Klassieker. Alsof een luidruchtige stoet van volwassenen die in een sprookje geloven, die arme jongens gaat helpen om eindelijk eens balvaardig te zijn.
En dat spektakel dan, buiten het stadion. Met spandoeken die roepen om glorie, en vuurwerk alsof ze al gewonnen hebben. Ik bedoel, een beetje voorpret is toegestaan, maar dit is alsof je een feestje geeft voor de loterij die je zeker weet te gaan winnen. Spoiler alert: je wint niet. Want laten we even reëel zijn, in deze relatie is Feyenoord het vriendje dat altijd belooft beter zijn best te doen, maar uiteindelijk met lege handen aan de keukentafel zit.
Moraal van het verhaal? Klassieker-hoop leeft eeuwig, maar soms, soms is het alsof je je hart geeft aan een zeepbel. Prachtig, zweverig, en… Pats! Uiteengespat op de koude, harde realiteit van de Eredivisie. Toch leuk, zo’n jaarlijks terugkerend toneelstuk zonder verrassingen.
Bron: NU.NL – In beeld | Fans zwepen Feyenoord op in aanloop naar De Klassieker
