Dus, de Nederlandse racegod Max Verstappen heeft weer eens orde op zaken gesteld in de Formule 1, zoals een chefkok sushi serveert in Tokio: met opperste dominantie. De jongen die meer rondjes rijdt dan een dakloze duif op de Dam, heeft de hele racewereld een ferme schop onder de kont gegeven. Mét stijl. Want laten we wel wezen: in Japan winnen is een kunstje dat je nog niet klaarspeelt met een paar sake achter de kiezen.
Wat Verstappen laat zien, is dat de Formule 1 eigenlijk gewoon een fancy kermis is waarbij de rest speelt voor de troostprijs: een flesje champagne dat ze zelf niet eens mogen opdrinken. Hij rijdt rondjes om de competitie alsof ze op driewielers zitten. En dan dat podium moment – het is alsof je je hond leert zitten en hij doet het: vertederend, maar je had niks anders verwacht.
De realiteit is hard, net als de banden waarop Max zijn tegenstanders vermorzelt. Het is alsof hij speelt in een junior league, terwijl de rest met Play-Doh spelen. En dat in een wereld waarin meer controverse is over de bandenspanning dan over echte problemen.
Dit zegt niet alleen iets over de dominantie van Verstappen, maar ook over de staat van de Formule 1. Het is als kijken naar een haai in een vissenkom: indrukwekkend, maar je vraagt je af of het beestje niet liever in de oceaan zwemt.
En mocht je, net als de rest van de coureurs, nog hopen op een plekje boven Verstappen – vergeet het maar. Het enige waar hij om moet vechten, zijn parkeerplekken bij de supermarkt. Want laten we wel wezen: op de baan is er niemand die hem kan raken. Nou ja, behalve als de techniek hem in de steek laat. Maar zelfs dan zou hij waarschijnlijk nog winnen op charisma en een set reservebanden.
Bron: NU.NL – Verstappen stelt orde op zaken en rijdt op dominante wijze naar zege in Japan
