Ah, de hel van het Noorden is weer eens gekomen en gaat blijkbaar van start zonder onze nationale wielertrots, Van Baarle. Geweldig, nu kunnen we dus al onze hoop vestigen op een peloton vol met kerels die vaker op hun fiets zitten dan in bed met hun partner. Parijs-Roubaix, een race die meer lijkt op een middeleeuwse martelroute dan op een wielerkoers, start zonder de oude winnaar. Maar echt, wie heeft Van Baarle nodig als je een handvol nieuwe gladiatoren hebt die bereid zijn hun fietsen door het stof te sleuren alleen om aan het einde in de vergetelheid van een aankomstzone te eindigen?
Het is bijna poëtisch, hoe een stel volwassen mannen zich vrijwillig opwerpt om over 257 km van Frankrijks meest gruwelijke paden te rijden. Immers, waarom zou je naar een horrorfilm kijken als je gewoon naar de vallende sterren van Parijs-Roubaix kunt kijken? Het feit dat deze race nog steeds bestaat, is het bewijs dat de mensheid een onverzadigbare hang naar zelfkastijding heeft. Wie had gedacht dat de geboorte van de e-bike de grootste dreiging voor de wielersport zou zijn, werd verrast door het masochisme van haar eigen deelnemers.
Dus hier staan we dan, aan de rand van de wielerhel, zonder onze held Van Baarle, maar klaar voor een show waar de gemiddelde vouwfiets zich voor zou schamen. Laten we eens zien hoeveel van deze moderne ridders het einde halen zonder in tranen of in stukken uit elkaar te vallen. Want laten we wel wezen, wat is nu Parijs-Roubaix zonder een beetje bloed, zweet, en tranen? Of in dit geval, zonder Van Baarle? Een perfect excuus voor ons om te klagen, dat is het.
Bron: NU.NL – Live wielrennen | Peloton begint zonder oud-winnaar Van Baarle aan Parijs-Roubaix
