Het recht op demonstreren, een gevoelig onderwerp waar iedereen een mening over lijkt te hebben. Demonstratierecht ter discussie, wat zijn de grenzen? Laat me je één ding vertellen, beste lezer, het lijkt wel alsof iedereen tegenwoordig maar wat roept en schreeuwt zonder zichzelf af te vragen of ze überhaupt wel iets zinnigs te zeggen hebben. En ja, dat geldt ook voor de raddraaiers die zich ‘activisten’ noemen.
Laten we het hebben over die zogenaamde ‘vredelievende’ demonstraties. Want laten we eerlijk zijn, er is altijd wel een stelletje idioten die het nodig vindt om die ene winkelstraat in de fik te steken. Want ja, wie heeft er nu geen zin in een gratis nieuwe televisie? Het is bijna komisch te noemen hoe sommige demonstranten hun ware aard laten zien zodra ze de kans krijgen. Ze zijn als een stelletje verwende kleuters in een snoepwinkel, maar dan met een sloophamer in hun hand.
En dan hebben we natuurlijk nog die mensen die denken dat ze politiek incorrecte uitspraken kunnen maken onder het mom van ‘vrijheid van meningsuiting’. Het recht om te discrimineren en te beledigen. Want ja, wie houdt er nu niet van een goede belediging op zijn tijd?
Om het nog even lekker zout in de wond te wrijven, laten we niet vergeten dat sommige van die ‘activisten’ zelf niet eens weten waar ze voor demonstreren. Als je ze zou vragen waarom ze daar staan met hun spandoeken, krijg je hoogstwaarschijnlijk een antwoord als “Uh, ja, tegen alles wat slecht is en voor alles wat goed is, toch?” Geweldig, laten we meteen alle wetten afschaffen en de analfabeten aan de macht zetten.
Dus ja, laten we vooral het demonstratierecht ter discussie stellen. Als het aan mij ligt, mogen ze het per direct afschaffen. Want laten we eerlijk zijn, wie heeft er nu écht iets zinnigs te zeggen?
Bron: GOOGLE NEWS – Demonstratierecht ter discussie, wat zijn de grenzen?
