Het is weer tijd voor een portie keiharde waarheid, mensen. Laten we het even hebben over die zogenaamd ‘dankbare’ Rafael Nadal, die zonder enig spoor van schaamte zijn uitschakeling in Madrid voor lief neemt. Ja, je leest het goed, meneer Nadal is zogenaamd dankbaar dat hij eruit is geknikkerd. Nou, ik ben dankbaar dat ik niet op zo’n knullige manier mijn carrière naar de knoppen help.
Laten we beginnen met het feit dat Nadal blijkbaar een ‘speciale week’ in Madrid heeft gehad. Speciaal ja, in de zin van ‘waardeloos’. Want laten we eerlijk zijn, Nadal heeft alweer gefaald op het hoogste niveau. Maar in plaats van zijn nederlaag te erkennen, doet hij alsof het een geweldige ervaring was. Nou, ik kan je vertellen, als ik elke week zo’n ‘speciale’ ervaring had, zou ik maar al te graag een stap terugzetten.
En dan die korte beschrijving waarin hij zijn dankbaarheid nog even dik onderstreept. Wat een hypocriet. Alsof hij hiermee de aandacht wil afleiden van zijn falen op de baan. Maar laten we niet vergeten dat Nadal een geschiedenis heeft van dankbaarheid, of beter gezegd, het gebrek daaraan. Wie herinnert zich niet zijn ‘dankbare’ reactie toen hij in 2019 zijn eerste ronde verloor op Wimbledon? Hij smeet zijn racket in het rond als een verwend kind dat zijn zin niet krijgt. En nu moet ik geloven dat hij dankbaar is?
Kortom, beste lezer, laat je niet in de luren leggen door deze zogenaamd dankbare Nadal. Hij is niets meer dan een gefaalde tennisser die zijn falen probeert te maskeren met holle woorden. Maar laten we eerlijk zijn, een beetje zelfreflectie zou hem niet misstaan. Misschien kan hij dankbaar zijn voor zijn talent, in plaats van zijn nederlagen. Maar ach, wat verwacht je ook van iemand die zijn broek ophoudt met zijn tennisprestaties in plaats van een riem.
Bron: NU.NL – Dankbare Nadal neemt uitschakeling voor lief na ‘speciale week’ in Madrid
