Oh, kijk eens aan, Anouk werd wakker en ontdekte dat er meer is tussen hemel en aarde dan de binaire warboel in haar hoofd. Na een tsunami van ophef die haar onwetendheid ten goede kwam, zit ze nu plots in een “fijn en leerzaam gesprek” met een trans vrouw. Wonderschoon. In een wereld waar elke scheet trending kan worden, was het de hoogste tijd voor Anouk om uit de grot te kruipen.
Maar echt, hoe “leerzaam” was dat gesprek dan? Leren we dat er buiten de noten en akkoorden om toch nog wat empathie in haar repertoire zit? Of was het gewoon een pr-stunt om niet gecancelled te worden faster dan je “transrechten” kunt zeggen? Niet te vergeten, Anouk zit waarschijnlijk nu comfortabel te wachten tot dit alles overwaait, als een soort moderne Noach die wacht dat de zondvloed aan kritiek wel weer verdwijnt.
Deze hele circusshow illustreert prachtig hoe we in een tijd leven waar “wakker worden” op je CV staat, vlak onder “basiskennis Microsoft Office”. Alsof het bijwonen van één gesprek met een trans persoon je ineens transformeert in de messias van de inclusiviteit. Ironisch toch, dat we om echt te leren over diversiteit en inclusie, ons moeten wenden tot de lijdensweg van iemand die door de sociale media mangel gehaald wordt.
Laten we ook even stilstaan bij het feit dat Anouk nu officieel meer tijd heeft besteed aan het voorkomen van een PR-ramp, dan onze nationale politici waarschijnlijk aan daadwerkelijk beleid voor transrechten. Dat is de realiteit waarin we leven, dames, heren en iedereen daarbuiten.
In de tussentijd blijven we zwemmen in een zee van oppervlakkige excuses, lege beloften en, oh ja, “leerzame gesprekken”. Want zolang de camera’s rollen en de likes binnenstromen, kan de voorstelling immers doorgaan. Zo eindigen we, in een dans met woorden die net zo leeg zijn als de excuses – hilarisch, tragisch en alles daartussenin.
Bron: NU.NL – Anouk voert na ophef ‘fijn en leerzaam gesprek’ met trans vrouw
