Skip to main content

Oh, wat een lijdensweg, hè? Arme Roxy Dekker, die bijna bezweek onder de immense druk van… wacht even, laat me niet lachen… Paaspop. Ja, je leest het goed. Terwijl de wereld bezwijkt onder oorlogen, pandemieën en de live action-versie van ‘Cats’, worstelt Roxy met ‘soort faalangst’ voor een festivalpubliek. Hartverscheurend. Echt.

Laten we even serieus zijn, misschien is dit wel het toppunt van eerste wereldpijn. Zelfs de kakkerlakken in je flat hebben meer ruggengraat en die beesten overleven een nucleaire winter. En Roxy? Die breekt bijna bij het idee van een optreden op Paaspop. Sorry, maar moeten we nu een traantje laten of zo?

Nu even het absurde feit erbij halen voor de liefhebbers van keiharde realiteit: de gemiddelde goudvis heeft een aandachtsspanne van negen seconden, maar zelfs die vis zou uit zijn kom springen van frustratie bij het horen van zulke luxeproblemen. Oh, de mensheid! Onze voorouders rolden figuurlijk om in hun graf, als dat tenminste energie-efficiënt was.

Serieus, wie heeft deze wereld besloten zo te maken? Waar faalangst voor een popfestival een headline wordt? Het moet niet gekker worden. We stevenen af op een generatie die in paniek raakt als hun avocado niet perfect rijp is. “Oh nee, mijn toast-foto voor Instagram is geruïneerd!” Ja, het leven is hard, mensen.

En daar sta je dan, met je kant-en-klare festivaloutfit en je door influencers goedgekeurde levenshouding. Terwijl je zweetdruppels bijna net zo hard glitteren als je hoop op authenticiteit. Maar hé, misschien is het volgende festival beter. Tenzij, natuurlijk, de gedachte al genoeg is om je weer bijna flauw te laten vallen. Wat een tijd om in te leven, hè?

Bron: NU.NL – Roxy Dekker viel voor Paaspop bijna flauw door ‘soort faalangst’