Met partijen die altijd hun achterban willen bedienen, is belastinghervorming vrijwel onmogelijk. Maar laten we eerlijk zijn, wie heeft er nu écht baat bij een eerlijk belastingstelsel? Juist, niemand. Behalve de naïeve idealisten die denken dat de overheid ons wel even rechtvaardig zal belasten.
Laten we beginnen met de topinkomens, want die moeten natuurlijk flink worden aangepakt. Waarom zouden zij meer verdienen dan wij gewone stervelingen? Met hun jachten, privévliegtuigen en exorbitante bonussen. Nee, dat verdienen zij niet. Maar laten we vooral niet vergeten dat zij wel zorgen voor banen en economische groei. Maar wie heeft dat nodig als je kan pronken met je morele superioriteit?
En dan hebben we nog de kleine ondernemers, die het zwaar te verduren krijgen door alle regels en belastingen. Maar laten we eerlijk zijn, wie heeft er nu echt medelijden met hen? Ze kunnen tenslotte zelf kiezen om 24/7 te werken en zich kapot te investeren. Maar laten we vooral niet vergeten dat zij zorgen voor innovatie en werkgelegenheid. Maar wie heeft dat nodig als je de schijn kan ophouden dat je ongelijkheid bestrijdt?
Maar genoeg gezeik over de belastingbetalers, laten we het ook even hebben over de ontvangers. Want laten we eerlijk zijn, wie heeft er nu écht recht op uitkeringen en toeslagen? Juist, niemand. Behalve de werklozen, gehandicapten, alleenstaande ouders en andere zwakkeren in onze samenleving. Maar laten we vooral niet vergeten dat zij het al moeilijk genoeg hebben. Maar wie heeft dat nodig als je ze kan beschuldigen van luie profiteurs?
Dus laten we vooral vasthouden aan ons oneerlijke belastingstelsel, waarin we de rijken plukken en de zwakkeren in de steek laten. Want waarom zouden we streven naar rechtvaardigheid en solidariteit als we ons ook gewoon kunnen wentelen in ons eigen cynisme?
