In de magische wereld van het hardlopen, waar onze nationalistische trots kanalen vindt die dieper gaan dan de gemiddelde Twitter-fittie, hebben Femke Bol en Jesse Klaver het ondenkbare gepresteerd. Jawel, onze politieke Jesse heeft z’n groene sneakers verruild voor spikes en rent nu schouder aan schouder met Femke, richting de halve finales op de 400 meter bij het WK indoor. Absurd? Zeker. Maar hé, in een tijdperk waar influencers de nieuwe politici zijn, waarom zouden onze politici dan geen atleten kunnen zijn?
Femke Bol, de Nederlandse hoop in bange dagen, rent alsof ze persoonlijk de stikstofproblematiek oplost met elke meter die ze overbrugt. Daar tegenover hebben we Jesse, die eindelijk een manier gevond heeft om harder te lopen dan zijn mond. Zeg maar dag tegen de ouderwetse debatten, en hallo tegen 400 meter sprint. Een debat over klimaatverandering? Nee joh, laten we zien wie het snelst een rondje kan rennen. Dat lost vast alles op.
En dan dit: terwijl de wereld met open mond toekijkt hoe deze twee, laten we zeggen, ‘atleten’ de halve finales bereikt hebben, kan niet ontkend worden dat het ergens iets tragikomisch heeft. Het is alsof je kijkt naar een krab die probeert een marathon te lopen – je weet dat het niet moet kunnen, en toch kun je niet wegkijken. En laten we even realistisch zijn: het feit dat deze twee überhaupt in de halve finale staan, zonder dat de rest van de deelnemers onderuit is gegaan door een mysterieuze voedselvergiftiging, is waarschijnlijk een groter wonder dan water veranderen in wijn.
Dus, applaus voor onze atletische politici. In een wereld waar vorm boven inhoud gaat, laten Bol en Klaver zien dat je, met genoeg wilskracht en een paar goede schoenen, vanzelf wel een finishlijn over struikelt. En wie weet, misschien is dit het nieuwe kabinet wel: een estafetteteam. Kunnen ze samen sneller wegrennen van hun verantwoordelijkheden.
Bron: NU.NL – Bol en Klaver met overmacht door naar halve finales 400 meter bij WK indoor
