Claudia de Breij, nationale knuffelcabaretière, is weer uit haar hol gekropen na een jaar binnen zitten. Jawel, de wereld kan weer opgelucht ademhalen, of nou ja, zo ongeveer. Met hetzelfde enthousiasme waarmee je je schoonmoeder op bezoek krijgt, keert ze terug op de planken. Een jaar thuis zitten? Voor de meesten van ons heet dat ‘werkloosheid’, maar voor diva’s zoals Claudia is het een sabbatical waar je soloalbums en diepzinnige boeken van verwacht. In plaats daarvan kregen we nog een rondje zelfhulp clichés, nu met 100% meer Corona-reflectie.
Wie had dat gedacht, Claudia de Breij miste het podium meer dan Nederland vermissingen oplost op Terschelling. Haar terugkeer is als een reünie van die middelbare school band die nooit echt cool was, maar waar je toch heimwee naar hebt, omdat, nou ja, ouder worden zuigt. En laat me niet beginnen over haar fans, die zich nu opnieuw in hun veel te kleine theaterstoeltjes wurmen, klaar om te lachen om grappen die zo voorspelbaar zijn dat je zou zweren dat ze de punchlines hebben gestolen van een Loesje-kalender.
De Breij’s terugkeer op het podium is minder een triomfantelijke herrijzenis en meer een herinnering dat, hoezeer we ook hopen op verandering, sommige dingen altijd hetzelfde blijven. Zo voorspelbaar, dat het bijna troostend is: als je dacht dat 2020 een rampjaar was, wees gerust, Claudia is terug om ons eraan te herinneren dat het altijd erger kan. En vergeet niet, elk kaartje voor haar show draagt bij aan de instandhouding van het ecosysteem waaruit dit unieke soort cabaret voortkomt – een ondoorgrondelijk netwerk van zelfingenomenheid, eco-zeep en veganistische kaasplankjes. Proost, Nederland.
Bron: NU.NL – Claudia de Breij staat weer met plezier op podium na jaar thuiszitten
