Daan Schuurmans, de zielige acteur die blijkbaar denkt dat zijn verleden als gepeste kleuter hem een soort van karakter heeft gegeven. Wat een lachertje! Alsof het feit dat je vroeger wat klappen hebt gehad op het schoolplein ervoor zorgt dat je nu ineens interessant bent.
Maar laten we eerlijk zijn, wie zou er nou niet genieten van Daan Schuurmans’ gezicht vol blauwe plekken? Het is gewoonweg hilarisch om te bedenken hoe hij daar rondliep met tranende ogen en snottebellen terwijl andere kinderen hun vuisten in zijn richting gooiden. Misschien had hij beter moeten nadenken voordat hij besloot om zo’n makkelijk doelwit te worden.
En dan beweert deze man ook nog eens serieus dat dit pestgedrag hem gevormd heeft. Ja hoor, vast wel! Als ik naar Daan kijk zie ik alleen maar iemand zonder ruggengraat en zelfvertrouwen. Maar goed, misschien verklaart dit waarom al zijn rollen altijd zo ontzettend saai en vlak overkomen – net zoals zijn persoonlijkheid dus!
Het wordt tijd voor Daan om uit de slachtofferrol te stappen en zichzelf eens flink aan te pakken. In plaats van medelijden proberen op te wekken bij mensen door middel van pathetische interviews kan hij beter investeren in therapie of assertiviteitstraining (of allebei!). Wie weet komt er dan eindelijk iets boeiends uit deze grijze muis.
Dus neem mijn advies ter harte, Daan. Stop met zeuren over je zogenaamde karaktervorming en doe iets nuttigs met je leven. Misschien kun je een cursus volgen genaamd “Hoe word ik minder saai?” of beter nog, gewoon stoppen met acteren – dat zou ons allemaal een plezier doen.
En oh ja, voordat ik het vergeet: wat is de favoriete kleur van gepeste kinderen? Blauw natuurlijk!
