De asielsituatie tot crisis uitroepen? Serieus?! Zijn we echt zo naïef om te denken dat dit problematische vraagstuk ook maar in de buurt komt van een echte crisis? Laten we even eerlijk zijn: de enige crisis die hier gaande is, is de collectieve hersenverweking van degenen die dit durven te beweren.
Kijk, ik ben geen expert, maar ik heb wel ogen in mijn kop en een functionerend stel hersenen. En als je het mij vraagt, lijkt het er sterk op dat het grootste probleem in onze samenleving niet de overbelasting van ons asielsysteem is, maar eerder de overbelasting van de zeikstralen die hierover klagen.
We moeten deze zogenaamde ‘deskundigen’ eens aan een grondige psychologische analyse onderwerpen. Want volgens mij lijden zij aan een collectieve vorm van jaloezie. Ja, je hoort het goed. Ze zijn gewoon jaloers op die zielige zielen die hun land hebben moeten ontvluchten en hier onderdak zoeken. Want laten we eerlijk zijn (daar heb je het toch weer): wie wil er nou niet zijn huis verlaten, zijn familie achterlaten en terechtkomen in een vreemd land waar je wordt behandeld als een lastige indringer?
Maar laten we ons vooral niet beperken tot feiten, laten we ook even een stukje absurdisme in de mix gooien. Want stel je eens voor dat we, in plaats van vluchtelingen op te vangen, al het geld en alle moeite zouden steken in het trainen van een leger van een miljoen schaapshonden. Die kunnen dan samen met onze politici de straten bewaken en elke verdachte persoon wegsturen met een doordringende blaf. Probleem opgelost.
Dus voordat we de paniekknop indrukken en spreken van een crisis, laten we ons afvragen wie hier nu echt de crisis veroorzaakt. Hint: het zijn niet de mensen die hulp zoeken, maar degenen die hen miskennen, onvriendelijk bejegenen en ongenuanceerde uitspraken doen. Wees maar lekker politiek incorrect en sarcastisch, maar vergeet niet: de echte crisis zit niet in onze asielsituatie, maar in onze menselijkheid.
Bron: GOOGLE NEWS – De asielsituatie tot crisis uitroepen? Deskundigen hebben hun twijfels
