Dus, de fiscus gaat op een soort belasting-safari, compleet met verrekijker en camouflagepak, op jacht naar mensen die hun centen door de Heineken-constructie jagen alsof het een wild feestje is in de Bahamas. Want hey, als je niet zo rijk bent dat je een eiland kunt kopen, waarom dan niet spelen met fiscale sluiproutes zoals de grote jongens?
De overheid, altijd klaar met hun moraalvingertje, lijkt plots Sherlock Holmes op speed te zijn geworden. Ze zijn dolenthousiast om uit te vissen wie er allemaal in de voetsporen van onze nationale biermagnaat treedt, alsof ze daarmee de jackpot zullen kraken. Grappig, is het niet? Terwijl de wegen lijken op een netwerk van scheuren waar je met gemak een voet in kunt verliezen, heeft men eindelijk een nieuwe hobby gevonden: fiscale schatzoeken.
Wacht maar, binnenkort lees je koppen als “Jan Modaal, belastingontduiker in zijn vrije tijd!” of “Oma Truus sluisde €100 aan pensioengeld weg via de Heineken-constructie!” Want laten we wel wezen (oh wacht, dat mocht niet), in ons belastingparadijs is het blijkbaar niet genoeg dat je al wordt gestroopt tot op het bot door oneindig inventieve heffingen en toeslagen. Nee, nu wil men ook het laatste beetje creativiteit afpakken van de kleine man die dacht slim te zijn.
Overigens, wist je dat het hoofdkantoor van Heineken in een land staat met hogere bierconsumptie per hoofd van de bevolking dan Nederland? Ironisch genoeg zitten we nu met de kater: de ene na de andere onthulling over hoe de grote vissen zwemmen in belastingparadijzen, terwijl Jan en alleman hun centen mogen ophoesten.
En zo cirkelt de fiscus als een hongerige haai rond de vijver van de gemiddelde Nederlander. Klaar om toe te slaan op elke onvoorzichtige ziel die denkt te kunnen ontsnappen aan de ijzeren greep van de Belastingdienst. Gelukkig houden wij, brave burgers, ons netjes aan de regels. Toch?
