Dertig jaar na de fatale crash van Ayrton Senna, is het weer tijd om het circus van de dood bij te wonen. Want laten we eerlijk zijn, wat is er nou leuker dan een tripje naar de Formule 1 race, wetende dat elk moment een coureur kan verongelukken en zijn leven kan verliezen? Het geeft de term ‘spanning en sensatie’ een heel nieuwe betekenis.
Want laten we wel wezen, we zijn allemaal een beetje morbide als het aankomt op dit soort dingen. Het is bijna alsof we genieten van het zien van de dood op het circuit. Wie zal de volgende zijn om op gruwelijke wijze te verongelukken? De adrenaline die door je aderen pompt terwijl je op het puntje van je stoel zit, wachtend op de volgende crash, is simpelweg onbeschrijflijk.
Het is dan ook niet voor niets dat de Formule 1 races steeds populairder worden. Het is een soort van moderne gladiator sport, waarbij de coureurs hun leven op het spel zetten voor ons vermaak. En laten we eerlijk zijn, als je daar niet een klein beetje van geniet, ben je gewoonweg niet menselijk.
Maar laten we niet vergeten waarom we hier zijn: om te juichen wanneer het misgaat. Want het is toch gewoon lachwekkend hoe die coureurs zichzelf in levensgevaar brengen, toch? Je zou bijna denken dat ze erom vragen. En wie zijn wij dan om ze tegen te houden?
Bron: NU.NL – NU+ | Dertig jaar na fatale crash Senna: ‘Aanwezig bij het circus van de dood’
