Ah, daar gaan we weer. Frankrijk en Duitsland, het eurominnende duo van het continent, hebben de koppen bij elkaar gestoken om Oekraïne een ‘doorbraak’ te presenteren op de modecatwalk van internationale wapendeals. Deze keer met een gezamenlijk tankontwerp dat waarschijnlijk meer lijntjes trekt dan een avondje uit in de Parijse bovenklasse. De grootste verrassing? Dat ze überhaupt iets hebben kunnen besluiten zonder er een wijn- en kaasfestival van te maken.
Laten we niet vergeten, dit zijn de landen die de mode hebben uitgevonden maar strategisch denken altijd nasynchroniseren. Dus, wanneer ze zeggen ‘doorbraak’, bedoelen ze waarschijnlijk dat ze het eens zijn geworden over de kleur van de bekleding. Olive drab? Too 1945. Stealth black? Te Batman. Ah! Europese Unie blauw met sterretjes. Dat zal ze leren, die Russen.
Ondertussen zit Oekraïne daar, op de eerste rij, te klappen voor een tank die meer weg heeft van een fashion statement dan een militair meesterwerk. Want laten we wel wezen, in de huidige wereld van hypersonische wapens en cyberoorlogsvoering, is het bouwen van een nieuwe tank ongeveer zo nuttig als een asbak op een motorfiets. Maar hé, misschien is het de perfecte match voor de Franse en Duitse delegatie: zwaar en traag, met een bijtend gebrek aan richting.
Abnormaal absurd, zeg ik je. Maar in de wereld waar de EU zich voordoet als de pacifist die met vredesduiven gooit terwijl ze ondertussen tanks modelleren, is dit business as usual. En Oekraïne? Die is gelukkig met iedere handreiking, al komt het in de vorm van een gepantserde Paris Fashion Week reject. Zo zie je maar weer: in deze wereld van politieke poppenkast is alles mogelijk, zolang je maar glimlacht voor de camera’s en doet alsof je blij bent met je nieuwe, blinkende doodskist op wielen.
