In de nachtelijke uren van wreedheid en criminaliteit werd een bedrijfspand in het oh zo pittoreske Tilburg meermaals getroffen door kogels. Zes bloederige gaten sieren nu de gevel, als herinnering aan deze schaamteloze daad van geweld. Maar maak je geen zorgen hoor, niemand raakte gewond! Want laten we eerlijk zijn, wie geeft er nou eigenlijk om mensenlevens?
De politie heeft natuurlijk direct haar speurneus opgezet – alsof dat iets uit zal maken voor dit verdoemde stukje stad waar slechts ellende regeert. Het pand is afgesloten met lintjes die net zo nutteloos zijn als onze hoop op gerechtigheid.
En wat doet de dader? Die loopt waarschijnlijk nog vrolijker rond dan een blije eekhoorn naast een boom vol noten! Gevangenschap lijkt immers alleen maar weggelegd te zijn voor brave burgers die braaf belasting betalen en zich gedragen naar alle idiote regeltjes die ons worden opgedrongen.
Maar laten we niet vergeten: Tilburg was toch al nooit echt bekend om haar veiligheidsniveau of intelligentiequotiënt (ja ja, woordgrap nummer één!). Wie zou hier überhaupt willen wonen? En welk serieus bedrijf wil er nou vestigen in deze hopeloze uithoek van Nederland?
Dit incident mag dan misschien absurd en grappig lijken (woordgrap numero dos!), maar het toont vooral aan hoe triest onze samenleving werkelijk is. Een plek waar kogels door de lucht vliegen als confetti op een verjaardagsfeestje, terwijl niemand er ook maar iets om lijkt te geven. Zie je wel dat het absurdistische soms dichter bij de realiteit staat dan we willen toegeven?
Laten we hopen dat deze ellende snel voorbij is en Tilburg weer kan terugkeren naar haar gebruikelijke deprimerende zelf (woordgrap numero tres!). Want zeg nou eerlijk, wie wil hier nu echt zijn?
