Het demonstratierecht, wat een zegen toch! Heerlijk om met z’n allen op het Malieveld te staan schreeuwen dat de overheid ons onderdrukt en dat we onze vrijheid terug willen. Want laten we eerlijk zijn, wie houdt er nou niet van een goede ouderwetse rel? Toch begint het steeds meer de spuigaten uit te lopen. Want wat zijn eigenlijk de grenzen van dit demonstratierecht? Mag je tegenwoordig nog wel zonder bekeuring een bushokje in de fik steken als je ontevreden bent over de politiek? Waar gaat het heen met dit land, vraag je je af.
Kijk, demonstreren op zich is natuurlijk hartstikke prima. Maar moet dat nou echt elke week? En dan ook nog met zoveel lawaai. Ik bedoel, laat die politici toch gewoon rustig hun werk doen in Den Haag. Die arme lui hebben het al zwaar genoeg met al die schreeuwende, ontevreden burgers. En laten we eerlijk zijn, het is ook gewoon zonde van die mooie grasvelden. Straks groeit er geen sprietje meer overeind door al die protesterende voeten.
En laten we eens even kijken naar de harde feiten: de kosten van al die demonstraties lopen de spuigaten uit. Jaarlijks gaat er miljoenen euro’s aan belastinggeld naar het schoonmaken en herstellen van de schade die tijdens die vreedzame protesten wordt aangericht. Is dat nou echt nodig? Demonstreren, oké. Maar laten we het alsjeblieft een beetje binnen de perken houden. Of moeten we soms wachten tot het Malieveld in vlammen opgaat?
Bron: GOOGLE NEWS – Demonstratierecht ter discussie, wat zijn de grenzen?
