Skip to main content

Tellen, tellen, tellen. Alsof we niet beter te doen hebben op een woensdagavond. Maar goed, het is verkiezingstijd en dan moeten er natuurlijk weer duizenden stembureaus hun deuren sluiten om aan dat ellendige telproces te beginnen.

Wat een gedoe zeg! Tienduizenden vrijwilligers die zich hiermee bezighouden terwijl ze waarschijnlijk veel nuttigere dingen hadden kunnen doen met hun tijd. En alsof het nog niet erg genoeg is dat ze tot diep in de nacht door moeten werken – wat uiteraard ten koste gaat van de nauwkeurigheid -, blijkt uit onderzoek ook nog eens dat steeds minder mensen vertrouwen hebben in eerlijke verkiezingen.

Maar gelukkig zijn daar onze heldhaftige politici met hun briljante ideeën om dit probleem op te lossen. De Kieswet moest dus maar even aangepast worden om het proces transparanter te maken en ervoor te zorgen dat iedere stem telt (alsof ik ooit zou denken dat mijn stem iets uitmaakt).

En hoe gaan we nu precies al deze onzin tellingen organiseren? Nou ja, eigenlijk maakt het geen fluit uit want alles kan fout gaan bij verkiezingen toch? Een gemeente koopt gewoon lekker foute potloden – rood was blijkbaar té lastig voor ze – en laat daarmee tientallen ongeldige stemmen toe.

Of laten we vooral papier gebruiken waarop je amper kunt schrijven omdat het zo glad is als boter naakte vorming melkmeisje. Geweldig idee jongens!

En dan hebben we nog die belachelijke discussie over elektronisch stemmen. Serieus, wie wil er nou in godsnaam terug naar de bron – het stembiljet? Alsof dat enig verschil maakt als je al geen vertrouwen hebt in dit hele circus.

Maar goed, uiteindelijk komt daar op 5 december een commissie van Kamerleden bij elkaar om te bepalen of deze verkiezingen rechtmatig zijn geweest (alsof ze ook maar iets geven om wat wij denken). En pas als zij groen licht geven kunnen de nieuwe Tweede Kamerleden aan hun glorieuze taak beginnen op 6 december.

Dus ja mensen, geniet vooral van uw avond vol tellende vrijwilligers terwijl zij zich door stapels biljetten heentrekken alsof hun leven ervan afhangt. Wat een prachtige vertoning is onze democratie toch weer…