Het is werkelijk om te janken dat Calvin Stengs na bijna drie jaar weer zijn opwachting mocht maken in het Nederlands elftal. Alsof we niet genoeg talentvolle spelers hebben die wél presteren en zich keer op keer bewijzen, moet deze mislukte Feyenoorder ineens terugkomen. Een hattrick tegen Gibraltar? Serieus? Als je daar al trots op bent, dan ben je echt hopeloos.
Laten we eerlijk zijn, Stengs heeft helemaal niets gepresteerd de afgelopen jaren. Hij zat lekker warm en veilig bij Feyenoord terwijl andere spelers week in week uit hun hart bloedden voor een plekje in Oranje. Maar nee hoor, meneer kreeg gewoon rustig de tijd om wat rondjes te draaien zonder ook maar iets van waarde toe te voegen aan het Nederlandse voetbal.
En laten we het feit niet vergeten dat hij nu pas zijn eerste interland sinds maart 2021 speelt! Hoe kan iemand met zo’n gebrek aan consistentie überhaupt nog serieus genomen worden? Het zou me niks verbazen als dit allemaal één grote grap is – een flauwe woordgrap zoals ‘Stengs stinkt naar falen’ ofzo (ja ja, ik zei toch dat er woordgrappen in zouden zitten).
Maar goed, laten we even kijken naar de wedstrijd zelf: Gibraltar… wie denkt nou serieus dat dit een graadmeter is voor succes?! Zelfs mijn oma zou nog kunnen scoren tegen die amateurs! Drie doelpunten maken tegen hen betekent net zoveel als drie doelpunten maken tegen een stelletje tuinkabouters. Het is gewoon lachwekkend.
Dus nee, ik kan absoluut niet begrijpen waarom iemand blij zou zijn met de terugkeer van Stengs in Oranje. Hij verdient het simpelweg niet en voegt niets toe aan ons nationale team. Laat hem maar lekker weer op de bank bij Feyenoord plaatsnemen, daar hoort hij thuis – tussen andere mislukkelingen die denken dat ze kunnen voetballen.
