Oh, de democratie. Het prachtige schouwspel waar iedere Jantje en Marietje met een onderbuikgevoel zwaarder weegt dan een wetenschappelijk onderzoek. “Je ideeën mede baseren op de vaak idiote meningen binnen een volk lijkt me niet de juiste route.” Waarom? Omdat het gemiddelde IQ van een goudvis hoger is dan dat van de gemiddelde Facebook-commentsectie, maar toch mogen beide hun stem laten horen. Prachtig.
Vergeet de jaren van studie, het ontcijferen van klimaatrapporten of het uitpluizen van economische meltdowns. Nee, laten we op de bank ploffen, de remote in de hand, en het lot van de natie beslissen op basis van wat Henk op Twitter roept. Henk, die denkt dat 5G Corona verspreidt en dat de aarde plat is. Je weet wel, de scherpslijper.
Sinds wanneer is “doe eens normaal” vervangen door “laten we de meest bizarre, ongefundeerde opinie aannemen als feit”? Ah ja, sinds de dag dat iedereen een podium kreeg op social media. En nu zitten we hier, in een wereld waarin de leiders van morgen gevoed worden door de memecultuur en hersenloze hashtags. Politieke beleidsvorming op basis van Instagram polls, briljant.
Maar weet je, er is een feit dat we niet kunnen negeren. Wist je dat de kans groter is dat je door een koe wordt getrapt dan dat je een zinvolle, politiek doordachte discussie op het internet vindt? Serieus, koeien zijn dodelijker dan gezond verstand op sociale media. En nee, dit is geen uitnodiging om de Partij voor de Koeien op te richten. Al zou die waarschijnlijk meer logica inbrengen dan de huidige politieke discussie.
Laten we wel wezen, het volgen van de luidruchtige menigte is als het luisteren naar een doedelzakconcert; het klinkt als een goed idee tot je er middenin zit. En dan, mijn vrienden, is het tijd om je oordopjes in te doen en weg te rennen. Ver, ver weg.
