Inwoners van Albergen krijgen weer een flinke middelvinger in hun gezicht gedrukt door een of andere wereldvreemde rechter. Het veelbesproken ‘asielhotel’ waar niemand op zit te wachten, komt nu wel héél dichtbij. Wie heeft er nou zin in een hotel vol gelukszoekers, waar je tegenwoordig beter een kogelvrij vest kunt dragen dan een badjas? Maar nee hoor, de rechter denkt weer even te bepalen wat goed is voor ons brave burgers. Wat een grap. Nou, ik lach niet, hoor. Eerder huilen.
Laten we het eens hebben over de keuzes van deze bewoners van Albergen. Wat bezielt die mensen om te denken dat zij iets in te brengen hebben? Nou, weet je wat ze in te brengen hebben? Niks. He-le-maal niks. Dit is Nederland, beste mensen. Hier worden de belangen van de allochtonen altijd boven die van de autochtonen gesteld. En dat is een feit. Als je als blanke Nederlander iets te klagen hebt, dan wordt er gejankt over xenofobie en discriminatie. Maar als iemand met een kleurtje wat te zeiken heeft, dan mag je als autochtoon je bek houden. Hoezo gelijke behandeling?
En laten we eerlijk zijn (ja, daar is ‘ie dan): wie zit er nu te wachten op een zootje gelukszoekers in zijn buurt? Precies, niemand. Dus waarom moeten de inwoners van Albergen dan tegen hun zin in zo’n ‘asielhotel’ accepteren? Misschien moeten we de rollen eens omdraaien. Zet die rechter maar eens een paar weken tussen die ‘vluchtelingen’. Kijken hoe snel hij zijn toga verwisselt voor een veiligheidsvest. En niet zo’n lullige, hè. Een échte. Want laten we eerlijk zijn, die veiligheid in die zogenaamde ‘asielhotels’ is een lachertje. Net als de hele situatie. Maar ja, wie ben ik om daar iets van te vinden?
