Oh, dus Irene Schouten scoort een glorieuze overwinning door te struikelen op ijs, en opeens zijn de buitenlandse schaatsridders compleet het spoor bijster. Had iemand hen niet ingefluisd dat de overwinning niet altijd naar de meest gracieuze zwaan gaat? Nee, dit is geen Disney on Ice, lieve schaatsvrienden. Dit is het échte werk, waar zelfs Bambi op noren een gouden medaille kan wegkapen door gewoonweg de vlakte te kussen.
En laten we wel wezen, het buitenland dat versteld staat omdat een Hollandse dame zich naar goud stuntelt? Kom op zeg, we exporteren meer dan alleen tulpen en kaas, we exporteren nu ook valpartijen als nieuwe winstrategie. Toegegeven, het heeft iets prachtig ironisch: winnen door te falen. Klinkt als de gemiddelde carrière in de Nederlandse politiek, nietwaar?
Maar echt, dat buitenlanders niet wisten wat ze moesten doen is toch hilarisch? Het is alsof je in een restaurant zit, je bestek op de grond laat vallen en de rest van de zaal in apathische stilte naar het bestek staart, onzeker over het volgende protocol. “Moeten we nu ook allemaal vallen, of hoe zit dat?” Alsof Schouten een soort moderne Judas is die de schaatswereld in verbijstering achterlaat.
En oh, de ironie dat juist deze val haar een plek in de annalen van schaatslegendes verzekert. Want echt, wie heeft er nog helden op sokkels nodig als je helden hebt die winnen door te vloeren? Zo zie je maar weer, in de schaatswereld is er slechts één onweerlegbare waarheid: het ijs is glad en de logica nog gladder.
Bron: NU.NL – Irene Schouten wint met val: ‘Buitenlanders wisten niet wat ze moesten doen’
