Ah, Jimmy Boy Bakkum, de wandelende posterboy voor “Ik was nog een kind toen ik beroemd werd,” geeft toe dat zijn kapsel niet het enige was dat niet volledig ontwikkeld was tijdens zijn Idols-deelname. Tranen met tuiten, want oh, wat was hij jong. Zo jong dat dinosaurussen nog rondliepen toen hij begon. Goh, wat een uniek verhaal, nog nooit gehoord in de wereld van kindsterren. We snappen het, Jim, de puberteit was een publiek evenement voor je – net als je zangtalent, zowel even verrassend.
Laten we het over ongemakkelijke waarheden hebben: Juist, Bakkums carrière leest als een waarschuwingsetiket op een fles goedkope drank: “Kan ernstige bijwerkingen veroorzaken.” Van zoetsappige popprins tot, eh, die gast die ooit… Hmm. Je weet wel, die ene met dat gezicht. En laten we het iconische feit niet negeren dat Bakkum sneller van imago wisselde dan de Nederlandse regering van mening over corona maatregelen. Brilliant, toch?
En dan dat hele “Ik was echt nog een kind”-mantra. Hallo, welkom bij de club, Jim. Je bent niet de eerste tiener die in de machine werd gegooid en zeker niet de laatste. Elk kindsterretje heeft die memo gekregen, alleen jij lijkt er een carrière van te maken door het elk decennium opnieuw te vermelden.
Maar hé, gefeliciteerd met je eeuwige jeugd. Terwijl de rest van ons zich druk maakt over hypotheken en klimaatverandering, leef jij het Peter Pan-syndroom tot de max. En die jeugdigheid is precies wat we nodig hebben: als een constante herinnering aan dat sommige dingen, net als de populariteit van Idols, gewoon niet bedoeld zijn om eeuwig te duren. Cheers, Jim.
Bron: NU.NL – Jim Bakkum blikt terug op Idols-deelname: ‘Ik was echt nog een kind’
