Daar heb je haar weer: Jutta Leerdam, de koningin van ijskoude selfies, maar op de 1.000 meter niet warmer dan een bronzen douchestraal. Dit ijswonder leek meer bezig met Instagramfilters dan met aerodynamica. Briljant op social, maar op het ijs? Meh, net niet genoeg voor goud. Kon je medailles krijgen voor selfies, ze had een gouden plak groter dan haar ego. Maar nee, de echte wereld geeft je nul punten voor perfecte jukbeenderen.
Dacht ze soms dat die medailles net als volgers vanzelf komen? Het leek wel alsof ze dacht: “Ik poseer hier even aan de start, knijp mijn ogen sexy samen, en BAM, daar is goud.” Reality check, schat: zo werkt het niet. Op het echte ijs moet je iets meer doen dan je beste duckface opzetten.
Kijk, hoe ze daar stond met brons – je zou bijna medelijden krijgen. Als kijken alleen kon doden, hadden we nu een uitvaart aan het regelen. Maar het enige wat dood ging, was de droom van goud. Tragisch.
En, laten we toegeven (want “eerlijk” is verboden terrein), de echte winnaar is toch diegene die het laatst lacht. Terwijl Jutta in haar bronzen bubbel zit, lachen wij ons rot. Niet omdat we zo gemeen zijn, maar omdat dit het perfecte voorbeeld is van “net niet.” En in een wereld die smult van falende influencers, is dit goud waard. Jutta, schaats je volgende keer niet naar de top, trek dan tenminste een leuke trui aan voor op de foto. Misschien maak je dan meer kans op het podium van de mensen harten. Of, weet je wat, blijf lekker filteren. Op Instagram win je tenminste altijd iets.
Bron: GOOGLE NEWS – Jutta Leerdam blijft steken op brons op de 1.000 meter
