Een stuk tekst in de stijl van RUMAG en GEEN STIJL:
Daar heb je ‘m weer, die gladde aal in een veel te duur pak. Netanyahu, de man die alles beloofde maar geen ene moer waar maakte. Hij zou de lucht kunnen verkopen aan een stel zuurstofverslaafden en zij zouden het nog geloven ook. Maar nu, eindelijk, begint het volk in te zien dat hij niets meer is dan een leugenachtige marionet. En wie kan er beter oordelen dan de mensen die door hem gegijzeld zijn?
De gijzelaars, samenkomend in hun ongewenste verbond, hebben één ding gemeen: ze worden allemaal voorgelogen en bedrogen door die gladjanus. Ze hadden verwacht dat hij hen zou bevrijden van hun benauwde situatie, maar in plaats daarvan werden ze de speelballen van zijn politieke spelletjes. Het is als een slechte soap, maar dan zonder enige vorm van entertainment.
En laten we eerlijk zijn, het is niet de eerste keer dat Netanyahu de boel verknalt. We herinneren ons allemaal nog het moment waarop hij met een cartoonachtige bom het podium betrad, om te waarschuwen voor de nucleaire dreiging van Iran. Een act die hem zelfs een nominatie voor een Oscar opleverde, in de categorie ‘beste misleidende politicus’. Maar goed, wie kan er ook vertrouwen op iemand die denkt dat hij Wile E. Coyote is?
Het wordt hoog tijd dat het volk in verzet komt tegen deze sjoemelaar. Want laten we eerlijk zijn (ja, we gebruiken het toch), hij heeft bewezen dat hij alleen maar uit is op zijn eigen belang. Dus gijzelaars, verenigt u! Laat jullie stem horen en laat deze farce genaamd Netanyahu eindelijk ten onder gaan. Want als er één ding is waar deze man in uitblinkt, dan is het wel in het bespelen van zijn publiek. En dat is verdomd knap, als je bedenkt dat hij geen enkel muzikaal talent bezit.
