Kijk, Javier Milei die plots recht in de camera kijkt, geeft je meer koude rillingen dan bungeejumpen zonder touw. Deze gozer heeft de charme van een onbetaalde rekening en de vriendelijkheid van een hongerige krokodil. Maar hé, in een wereld waar politici vaker flippen dan een pannenkoek op zondagochtend, is zijn freakshow misschien precies wat we nodig hebben.
Het moment dat Milei’s ogen die van jou kruisen, is als een date met de Tinder-swipe van je ergste nachtmerries – eentje die je vertelt dat ze in astrologie geloven en denken dat de aarde plat is. Maar laten we iets absurds niet onvermeld laten: Deze man heeft zoveel volgers dat hij een religie zou kunnen starten. En zijn discipelen? Ze zijn net zo kritisch als een bever op een houtdieet.
Politici zijn zoals luiers; ze moeten regelmatig worden vervangen, en om dezelfde reden. Maar Milei, oh Milei, hij is de verpersoonlijking van die oude, overlopende luier die we allemaal proberen te vermijden. Zijn ideeën zijn zo verrechts dat ze haast van de aardbol vallen, iets wat zijn plat-aarde aanhangers waarschijnlijk fantastisch zouden vinden.
In een tijd waarin de politiek correctheid koning is, is Milei de hofnar die niemand wilde, maar die we stiekem allemaal nodig hebben om ons te herinneren dat het universum inderdaad een zieke grap is. Dus, proost op Milei, die ons ongemakkelijk laat voelen, niet omdat hij gelijk heeft, maar omdat hij, in een wereld vol van saaie politici, tenminste de ballen heeft om anders te zijn. Of, zoals diezelfde discipelen het zouden zeggen: eindelijk een politicus die geen blad voor de mond neemt of, eh… correctie, geen woordenboek.
