In een wereld waar de maffia meer ethiek heeft dan de gemiddelde politicus, is het geen verrassing dat het bijna twee decennia duurt voordat een paar clowns schuldig worden bevonden aan de moord op Run-DMC-dj Jam Master Jay. Die moord uit 2002? Ja, de rechtspraak snelt vooruit met de snelheid van een bejaarde slak op valium.
Nu, deze snuiters zijn eindelijk gevangen. Bravo. Geef de speurneuzen een klap op hun schouder en een roestige medaille. En wat hebben we geleerd van deze pulpfictie-saga? Dat je sneller een Big Mac in je gezicht kunt werken dan justitie een moord oplost.
Laten we het gezicht van de realiteit niet ontwijken alsof het onze ex op straat is. Jam Master Jay, een pionier, een legende, onsterfelijk in de geschiedenis van de hiphop, is van ons weggerukt, en wat krijgen we jaren later? Twee dudes achter tralies en een schouderklopje voor een rechtssysteem met de efficiëntie van een Internet Explorer opstarten.
En hier is de twist, de zure kers op deze wrange comedie. Men zegt dat deze moord draaide om een drugsdeal. Serieus? Is dit de plot van de slechtste misdaadroman ooit, of een aflevering van ‘Breaking Bad’ met een budget van drie dollar en vijftig cent?
Dus daar heb je het, mensen. Een verhaal zo cynisch dat zelfs cynici zeggen, “man, dat is cynisch”. En de moraal? In een wereld die meer geobsedeerd is door het avondeten van beroemdheden dan daadwerkelijke gerechtigheid, bewijst Jam Master Jay’s noodlottige einde dat talent een doelwit is en de waarheid een optie. En de rechtspraak? Die is net zo blind als de liefde, maar dan met een blinddoek gemaakt van dollarbiljetten. Kortom, welkom in de absurditeitshow. Applaus voor jezelf, samenleving, dit heb je weer prachtig verprutst.
Bron: NU.NL – Twee mannen schuldig bevonden aan moord op Run-DMC-dj Jam Master Jay in 2002
