Oh, Oranje. Altijd die heroïsche strijd tussen hoop en wanhoop, een beetje zoals mijn relatie met m’n ex. Maar kom op, ‘Met Duitsers is alles mogelijk’? Hallo, 1945 belde, ze willen hun clichématige angst terug. Wat is het volgende? Doelpunten maken in de laatste minuut wordt een nieuwe vorm van Blitzkrieg? Laten we één ding niet vergeten: in een wedstrijd tegen de Duitsers zijn we net zo voorspelbaar als een aflevering van ‘Flikken Maastricht’ – je weet dat het drama wordt, maar je kijkt toch, hopend op een wonder.
Deze eeuwige dans van voetballende underdogs die maar niet bij de beat kunnen blijven. En ja, met Duitsers is technisch gezien alles mogelijk. Zoals de keer dat ze Griekenland bijna lieten omvallen – en nee, dat was geen voetbalwedstrijd, maar een economische crisis. Misschien moeten we onze tactieken baseren op iets meer dan alleen hoop, vrees en uitgemolken historische conflicten.
Oranje leeft dus tussen hoop en vrees. Klinkt dat niet als de gemiddelde Tinderdate waarbij je hoopt op een prins(es) en eindigt met iemand die denkt dat ‘Netflix en chill’ een aanvaardbaar plan voor wereldvrede is? Misschien is het tijd om te accepteren dat onze relatie met Duitsland in het voetbal net zo gecompliceerd is als het begrijpen van quantumfysica na drie biertjes – intens verwarrend, maar ergens diep vanbinnen weet je dat er een logica in zit.
Dus, Oranje, laten we de clichés in de oude sok la stoppen en toegeven dat de enige echte vrees die we hadden is om na negentig minuten te realiseren dat we terugkomen met lege handen en een koffer vol met ‘wat als’. Maar ja, zoals wij zeggen: in voetbal is alles mogelijk, behalve voorspellen dat we ooit stoppen met oude rivaliteiten op te warmen alsof het een stamppot van gisteren is.
Bron: NU.NL – Oranje leeft minutenlang tussen hoop en vrees: ‘Met Duitsers is alles mogelijk’
