Fijn hè, in Nederland waar vooruitgang net zo snel gaat als een slak op een luie zondag? De wetswijziging voor meerouderschap blijft een droom, iets voor in de categorie ‘yeah right, en ik ben de Kerstman’. Het introduceren van een vierdaagse werkweek is blijkbaar makkelijker dan het erkennen van meer dan twee ouders. Logisch, waarom het leven makkelijker maken als het ook lekker gecompliceerd kan?
We leven in een land waar we meer tijd besteden aan het beargumenteren waarom iets niet kan, dan aan de lunch. En die is heilig. Een land waar we prat gaan op onze tolerantie, maar waar we feitelijk net zo flexibel zijn als een betonmixer vol met quick-dry cement.
Het is 2023, we kunnen een auto naar de ruimte sturen, maar een wet wijzigen om meerouderschap mogelijk te maken? Nah, te complex. We zijn het koninkrijk van bureaucratische BS en papierwerk dat meer rondjes loopt dan een muis in een draaiwiel. Deze situatie geeft een nieuwe laag aan het begrip ‘kastje naar de muur’.
En laten we even een feitje erbij halen – omdat het kan. Wist je dat een octopus drie harten heeft? Ja, drie! Wellicht kunnen we wat van deze glibberige vrienden leren. Meer liefde, meer ouders… maar nee, hè? We blijven steken in de modus van twee ouders, omdat het traditioneel zo lekker makkelijk ist. Het is niet alsof kinderen baat hebben bij een overvloed aan liefde en stabiliteit… oh wacht.
Dus daar sta je dan, met je goedbedoelde moderne familiewaarden, in de rij van teleurstellingen. Gefeliciteerd Nederland, we hebben opnieuw het hoogtepunt van middelmatigheid bereikt. Nou ja, schouderklopje voor ons. Laten we dat vieren met een kopje sensibiliteitsthee. Oh nee, wacht, die serveren we hier niet.
Bron: GOOGLE NEWS – Wetswijziging meerouderschap lijkt er niet te komen
