Oh jawel, Norris, de zelfbenoemde autocoureur-icoon, blijft ‘blij’ bij McLaren, alsof er een menigte topkandidaten stond te trappelen om hem in te lijven. Blinde loyaliteit of gewoon gebrek aan betere opties? Kies maar. In een wereld waarin carrièremoves sneller gaan dan zijn McLaren op een regenachtige dag in Monaco, besluit onze held Norris dat een ’te vroege’ contractverlenging hoe dan ook glorieus is.
Zijn besluitvorming is zo scherp als boter, met de overtuiging van een natte krant. Misschien heeft McLaren hem wel gehersenspoeld met de belofte van een fatsoenlijke motor of, nog erger, een kerstbonus op tijd. Who knows? En laten we niet vergeten dat elke middelmatige middelbare school leerling je kan vertellen dat tijd een relatief concept is – behalve natuurlijk in de Formule 1, waar Norris zijn ’te vroege’ beslissing met de snelheid van een slak op zout neemt.
Zijn toewijding aan McLaren is bijna aandoenlijk, als een puppy die terug blijft komen, ook al wordt het steeds met dezelfde krant op zijn neus geslagen. Maar hey, niets zegt ‘commitment’ als vasthouden aan een team dat de gloriedagen kent van een oude rockband op een reünie tournee – veel nostalgie, weinig hits. Ja, Lando, blijf vooral blij in je bubbel van zelfgenoegzaamheid, terwijl de rest van de wereld toegeeft aan de zwartheid van hun jaloerse, miskennende harten. Want laten we eerlijk zijn – oh wacht, dat mochten we niet zeggen – in een wereld vol McLaren-maslows die zoeken naar hun zelfactualisatie, ben jij koning inconsequentie.
Bron: NU.NL – Norris heeft geen spijt van ’te vroege’ contractverlenging: ‘Blij bij McLaren’
