In de wereld van techbedrijven, waar overbodige functietitels en zelfvoldane ego’s op een lijn liggen met bitcoinwaarde, heeft OpenAI recentelijk het zeldzame onderscheid bereikt om nog pretentieuzer te zijn dan haar collega Silicon Valley-bewoners. Sam Altman – ex-CEO of liever gezegd voormalig opperkabouter bij deze AI speeltuin – is na 106 uur crisis als Lazarus herrezen uit wat leek op professionele harakiri.
Het bestuur had besloten dat ze hun gouden jongen genoeg hadden gepamperd; denkend aan vervanging door technisch directeur Mira Murati die waarschijnlijk dacht “Hé ik kan ook wel eens iets doen”. De formulering voor Altmans exit was even helder als modder: “Niet altijd openhartig in communicatie”. In gewone mensentaal betekent dit ‘hij loog zoals hij ademde’.
De soap werd alleen maar sappiger toen bleek dat Microsoft (ja DE Microsoft) compleet verrast waren! Tien minuten voor publicatie hoorden zij pas van hun miljarden-investering’s partner kindertijdruzie. Zelfs reality-tv zou hier jaloers op worden!
Na dagen vol dramatische oproepen tot terugkeer via ‘X’ (een platform zo obscuur dat je vraagt of spionage erbij komt kijken), dreigen medewerkers weglopen naar… juist ja.. Microsoft! Alsof men tegenwoordig geen andere bedrijven meer kent?! En nadat alle stof eindelijk neergedaald was, keerde onze glorieuze hoofdpiloot Altman weer terug naar het roer. Wie had dat zien aankomen, behalve iedereen? Het blijkt maar eens te meer: in de techwereld is niets onmogelijk… zolang je diep genoeg in Microsoft’s broekzak graaft!
