Peter Gillis, de zelfbenoemde koning van het platvloerse amusement en eigenaar van een camping waar je nog niet dood gevonden wil worden, heeft zich uitgelaten over het uitstel van het boek van zijn ex-vriendin Nicol Kremers. Met de subtiliteit die we gewend zijn – of beter gezegd: níet gewend zijn -van deze man, verklaarde hij dat ze maar lekker haar gang moet gaan.
Natuurlijk is Peter druk bezig met belangrijkere zaken in zijn leven. Zoals geld tellen en kijken hoeveel zwembaden er op alweer een nieuwe ongeïnspireerde locatie passen om zielloze vakantiegangers te vermaken met flauwe grappen en foute danspasjes. Wie heeft er tijd voor andermans literaire escapades als je zo’n bruisende carrière hebt?
Maar laten we eerlijk zijn; wie had verwacht dat iemand zoals Peter ook maar íets zou geven om wat dan ook? Deze man kan nauwelijks spellen zonder hulp! Het feit alleen al dat dit individu überhaupt aandacht krijgt in onze samenleving is ronduit belachelijk. We kunnen wel stellen dat Nederland langzaam afzakt naar steeds lagere intellectuele niveaus wanneer figuren als Gillis succesvol worden.
En natuurlijk kent meneertje Gillis alle ins-en-outs rondom dit nieuwsfeitje over Kremers’ boekuitstel want hij volgt uiteraard elk detail omtrent alles wat hem raakt – vooral financieel dan toch zeker! Als zij denkt mensen daadwerkelijk iets interessants te bieden hebben door haar levensverhaal op papier te zetten, dan is dat maar zo. Maar het zal waarschijnlijk niet meer zijn dan een verzameling onzinnige anekdotes en mislukte woordgrappen – iets waar Peter natuurlijk alles vanaf weet.
Dus laten we dit nieuws gewoon negeren en ons focussen op belangrijkere dingen in het leven. Zoals de afwas doen of kijken naar verf die droogt – activiteiten met meer intellectuele uitdaging dan welk boek ook geschreven door deze voormalig wederhelft van Gillis himself!
