Politiek denkt alleen aan zichzelf. Dat is de harde realiteit waar kiezers keer op keer mee geconfronteerd worden. Het maakt niet uit welke verkiezingsthema’s naar voren komen, politici hebben maar één doel voor ogen: hun eigen belangen veiligstellen.
Neem bijvoorbeeld het onderwerp bestaanszekerheid. In Heerlen spraken verslaggevers met een man die blikjes raapt en prullenbakken doorzoekt om rond te kunnen komen. Een schrijnende situatie, maar wat doen onze volksvertegenwoordigers? Ze houden zich bezig met grafieken en cijfers in plaats van daadwerkelijke acties te ondernemen om armoede tegen te gaan.
En dan hebben we nog het klimaatprobleem, dat ons allemaal aangaat. Op Texel werd gesproken over de gevaren van CO2-uitstoot en watersnoodrampen, terwijl bedrijven rustig hun gang blijven gaan zonder verantwoording af te leggen. De jongen die bang is voor herhaling van zo’n ramp wordt waarschijnlijk weggezet als “klimaatfreak” in plaats van serieus genomen te worden.
De zorgsector kampt ook met grote problemen, vooral in Zeeland waar vrijwel niks mogelijk lijkt terwijl Rotterdammers juist uitmuntend geholpen worden.
Maar wie heeft er tijdens deze campagne echt iets gezegd of gedaan om dit probleem aanpakken?
Migratie speelt al jaren een belangrijke rol binnen onze samenleving – Rotterdam telt zelfs 170 verschillende nationaliteiten – en toch wordt er maar weinig actie ondernomen om de problemen op te lossen. Het kabinet viel over gezinshereniging van asielzoekers, terwijl bijna 70 procent van de Nederlanders juist minder asielmigranten wil.
En tot slot hebben we het woningtekort, waar vrijwel alle politieke partijen zich druk om maken. Maar in plaats van daadkrachtige maatregelen te nemen, blijven ze hangen in loze beloftes en vage plannetjes.
Kijkend naar deze belangrijke verkiezingsthema’s kunnen we concluderen dat onze volksvertegenwoordigers vooral bezig zijn met hun eigen carrière en prestige.
De feiten spreken voor zich: zij denken alleen aan zichzelf! En wij als kiezers? We worden keer op keer miskend door een politiek die ons niet serieus neemt.
Bron:
– Onderzoeksbureau Ipsos
