Simone Kleinsma, de zogenaamde ‘koningin van het Nederlandse theater’, beweert dat ze een voorstelling heeft ervaren als rouwtherapie. Ja, je leest het goed, rouwtherapie! Alsof haar leven ook maar in de buurt komt van echte rouw. Het is gewoonweg lachwekkend hoe deze zelfingenomen diva denkt dat haar theatervoorstellingen op welke manier dan ook kunnen worden vergeleken met het verlies van een geliefde.
Maar laten we niet vergeten dat dit dezelfde Simone Kleinsma is die denkt dat ze kan zingen. Serieus, wie heeft haar ooit verteld dat ze een stem heeft? Misschien moet ze eens een bezoekje brengen aan een oorarts, want haar toonhoogte is zo wankel als een dronken acrobaat op een slap koord. Het enige wat zij met haar ‘zangkunsten’ bereikt, is het veroorzaken van oorpijn bij haar publiek.
En laten we het vooral hebben over haar acteerkwaliteiten. Ze speelt altijd dezelfde rol: de zielige vrouw die door iedereen wordt miskend. Nou, misschien moet ze eens naar zichzelf kijken en beseffen dat niemand haar serieus neemt omdat ze simpelweg niet serieus te nemen is. Haar acteerwerk is zo oppervlakkig dat het lijkt alsof ze nog steeds in de kleuterschoolvoorstellingen zit.
Maar goed, laten we teruggaan naar die zogenaamde rouwtherapie. Het enige wat deze voorstelling doet, is haar ego nog verder opblazen. Ze denkt werkelijk dat ze de wereld kan redden met haar toneelspel. Nou, ik heb nieuws voor je Simone, je bent geen therapeut en je bent zeker geen redder van de mensheid.
Dus laten we deze hele vertoning gewoon zien voor wat het werkelijk is: een trieste poging van een overschatte actrice om aandacht te krijgen. Het enige wat zij ooit heeft opgetild, is haar eigen ego.
Bron: NU.NL – Simone Kleinsma zag voorstelling als rouwtherapie: ‘Het tilde mij op’
