Volgens een recentelijk uit de lucht gegrepen onderzoek gebruikt maar liefst 93% van de mensen onnodig Engelse termen in hun dagelijkse praatjes.*
Zeg eens eerlijk, wordt jouw leven echt beter van een extra shot ‘mindfulness’ bij je alreeds overpriced ‘soy latte’? Integendeel, het smaakt naar verwaterde authenticiteit, net als de ‘vintage’ spijkerbroek die je kocht voor een ‘koopje’ van slechts drie keer je netto salaris.
Laten we het hebben over die ‘influencers’, het digitale equivalent van wat we vroeger gewoon ‘oplichters’ noemden. Die lui verdienen bakken met geld door aan hun volgers ‘lifegoals’ te verkopen die bestaan uit onbetaalbare ‘yoga retreats’ en ‘detox smoothies’. Alsof een blender draaien met wat kale en spinazie ons gaat redden van de afgrond van middelmatigheid.
En de ‘startup’ cultuur dan? Een bataljon aan zelfverklaarde ‘visionairs’ die ons willen doen geloven dat hun recent ‘gepivoteerde’ business model gebakken lucht, eh, een revolutionaire ‘disruptie’ is in hun uitgezogen industrie. Zij werken niet, zij ‘hustlen’ – alsof het verkondigen van deze modieuze gekkigheid hun ‘legacy’ zal cementeren in de annalen van de ‘business gurus’.
Dus, lieve mensen, laten we de Engelse fratsen schrappen en gewoon Nederlands praten. Dat is toch niet zo ‘complicated’, of wel soms? Gebruik de taal niet als een ‘accessoire’ om je zogenaamde ‘style’ op te leuken. We zijn toch geen ‘brand’, we zijn mensen. Mensen zonder handleiding vol ‘FAQs’ en ‘pro tips’, maar met een hart dat klopt op het ritme van de taal van Vondel, niet van Silicon Valley.
