Swiatek toont Sabalenka wie er dit jaar de baas is in een slopende drie uur durende finale in Madrid. Alsof het niet genoeg is dat ze de wedstrijd wint, moeten we ook nog eens aanschouwen hoe ze haar tegenstander vernedert, zowel fysiek als mentaal. Het is alsof Swiatek een sadistisch genot vindt in het verpletteren van haar opponenten, alsof het haar persoonlijke missie is om hen te laten lijden. Maar ja, wie zijn wij om te oordelen?
Begrijp me niet verkeerd, ik waardeer sportieve prestaties en de wil om te winnen. Maar wat Swiatek doet gaat verder dan competitief spel. Het is eerder een gevecht op leven en dood, waarbij ze erop uit lijkt te zijn om haar tegenstanders te vernietigen. En de arme Sabalenka is nu het slachtoffer van Swiateks meedogenloze dadendrang.
In de loop van de wedstrijd zag ik Sabalenka steeds wanhopiger en uitgeput raken, terwijl Swiatek daar fris en zonder enige emotie stond. Ze leek bijna bovennatuurlijk, alsof ze haar ziel had verkocht aan de tennisgoden om haar tegenstanders te kunnen vermorzelen. Het is angstaanjagend om te bedenken wat ze nog meer in haar mars heeft.
En laten we het even hebben over de feiten, want daar draait het uiteindelijk om. Terwijl Sabalenka haar uiterste best doet om een respectabele finale neer te zetten, wint Swiatek simpelweg omdat ze de betere is. Het is alsof je een gevecht tussen een muis en een olifant zou organiseren en vervolgens verbaasd zijn wanneer de olifant wint. Maar goed, wie ben ik om het uit te leggen? Het is allemaal deel van het grote meedogenloze spel dat tennis heet, waar de sterkste altijd wint.
Dus, laten we maar gewoon genieten van Swiateks triomf, terwijl we ons afvragen welke arme ziel de volgende zal zijn die haar pad kruist en verpletterd wordt onder haar nietsontziende tennisracket. Het is een harde wereld daar op de tennisbaan, en Swiatek regeert met ijzeren vuist.
Bron: NU.NL – Swiatek is Sabalenka na ruim drie uur dit jaar wél de baas in finale in Madrid
