Welkom in de wondere wereld waar Uncle Sam gezellig in je digitale vuilnisbak snuffelt terwijl hij geniet van een vette hamburger en een vrijheidsspray. Ja, je leest het goed. Het is de niet-zo-verborgen hobby van de Amerikaanse overheden om de e-mails van Nederlandse overheden en kritieke bedrijven door te spitten alsof het de nieuwste editie van de Donald Duck is. Want privacy, dat is zó 1999.
Nou, je zou denken dat de Nederlandse overheid zou reageren met meer beveiliging dan een tiener op zijn eerste date, maar nee. Blijkbaar is onze cybersecurity net zo lek als een mandje waar zelfs de Nederlandse kazen zich voor zouden schamen. En waarom ook niet? Het delen van gevoelige info is immers de nieuwe liefdestaal van internationale diplomatie – xoxo, Gossip Government.
En dan, de kritieke bedrijven. Ach jongens, staan jullie er echt van te kijken? Jullie gegevens zijn de gratis snoepjes bij de kassa – iedereen pakt ze, omdat ze er liggen. Punt. Het feit dat niemand zich hier echt druk om maakt is de kers op de taart van menselijke onverschilligheid. Maak er een spel van: ‘Zoek de Amerikaan in je inbox’. Spannender dan Wie is de Mol.
In tijden waar de gemiddelde kleuter wachtwoorden hackt voor ontbijt, is het verbazingwekkend dat we onszelf nog steeds voor de gek houden met het idee van ‘digitale veiligheid’. Het is als geloven in de tandenfee, maar dan voor volwassenen met topgeheime informatie.
Afijn, slaap lekker Nederland. Uncle Sam leest wel een verhaaltje voor. Uit jouw e-mail. Sweet dreams.
